قدس آنلاین:چهاردهم مرداد ماه سال گذشته (۱۳۹۹) بود که انفجار مهیبی بندر بیروت را با خاک یکسان کرد و حدود ۱۰ میلیارد دلار خسارت روی دست لبنانی ها گذاشت؛ لبنانی که از یکسال قبل از آن با مشکلات عدیده روبه رو شده بود و "سعد حریری" نخست وزیر وقت لبنان به دلیل ناکارآمدی و فرار از مشکلاتی که خود به این کشور تحمیل کرده بود از سمت نخست وزیری لبنان استعفا داد و این کشور غرق در مشکلات را با بحران مواجه کرد.

دقیقا یک هفته پس از انفجار مهیب لبنان بود که "حسان دیاب" نخست وزیر ملی گرای وقت لبنان که در پروسه ای طولانی مسئولیت کابینه این کشور را به عهده گرفته بود به دلیل شانتاژ جریان ۱۴ مارس و برخی رسانه های داخلی - غربی – عبری – عربی مجبور به استعفا شد و خسارت دیگری به لبنان وارد گردید که تاکنون نیز ادامه دارد. دیاب پس از استعفا از سوی "میشل عون" رییس جمهور این کشور به عنوان نخست وزیر پیشبرد امور لبنان انتخاب شد که با توجه به مشکلات اشاره شده و وظایف هرچند محدود خود را انجام می دهد.

تاکنون جلسات مختلفی میان حریری و میشل عون و یا حریری با برخی سران احزاب و گروه های لبنانی برای تشکیل کابینه لبنان برگزار شده ولی به دلیل دخالت های کشورهایی همچون عربستان، فرانسه و آمریکا، کابینه حریری هنوز تشکیل نشده است.

بنابر اعلام منابع لبنانی در آخرین جلسه ای که میان حریری و "نبیه بری" رییس پارلمان لبنان در هفتم فروردین برگزار شد، دو طرف درباره اقدام عملی جهت تشکیل دولت لبنان توافق کردند، که البته باید برای مشاهده نتیجه و واقعیت این موضوع هنوز صبر کرد.

این منابع می گویند، حریری و نبیه بری درباره اقدام برای تشکیل دولت لبنان توافق کردند و رئیس پارلمان لبنان ابتکار جدید خود را در این راستا ارائه داده است.

از سوی دیگر منابع سیاسی دیگری  در لبنان اعلام کردند حریری دیگر اصراری بر تشکیل دولتی متشکل از ۱۸ وزیر ندارد و این موضوع را با نبیه بری در میان گذاشته است.

حریری در گفت وگو با بری ضمن تاکید بر اینکه هیچ گروهی نمی تواند به «یک سوم معطل» (ثلث معطل یا یک سوم معطل بنا به تعبیر برخی، یعنی دستیابی اقلیت به یک سوم کرسی‌های وزارتی به اضافه یک و این مانع از آن می‌شود که اکثریت، تصمیمات مهم و سرنوشت‌ساز را به تنهایی بگیرد و تک‌روی کند به خصوص که قانون اساسی لبنان شرط کرده که مصوبات دولت این کشور باید با رای یک سوم اعضای دولت تصویب شود تا لازم الاجرا باشند) دست پیدا کند اعلام کرد دیگر اصراری به تشکیل دولت با حضور تنها ۱۸ وزیر ندارد.

البته باید گفت که حریری فقط با رییس جمهور و برخی از احزاب جریان ۸ مارس مشکل ندارد بلکه از احزاب جریان ۱۴ مارس همانند سمیر جعجع نیز با حریری مشکل پیدا کرده اند و مخالف نخست وزیری دوباره او هستند.

یکی از مخالفان حریری برای احراز پست نخست وزیری، جریان آزاد ملی لبنان به ریاست جبران باسیل از جریان ۸ مارس می باشد که اخیرا اعلام کرده که در دولتی که سعد حریری طبق چارچوب غیرمنطقی خود آن را تشکیل دهد، مشارکت نخواهد کرد و به آن رای اعتماد نمی‌دهد.

این جریان همچنین از اعطای «نصف به علاوه یک» در دولت آینده خودداری کرد، چرا که معتقد است این امر منجر به جلوگیری از انجام اصلاحات و تحریف روند تحقیقات جنایی و سرکوب همه تلاش ها در راستای مبارزه با فساد در لبنان می شود.

جریان آزاد ملی لبنان اعلام کرده که پس از پایان یافتن حرکت نمایشی نخست وزیر مکلف در کاخ ریاست‌جمهوری، که به دنبال تقویت جایگاه انتخاباتی‌اش بود، حریری باید به اصول قانون اساسی و میثاق رئیس جمهوری که قبلاً با آن موافقت کرده برگردد، زیرا این تنها راه برای تشکیل دولت در لبنان است.

به گزارش شبکه المنار، جریان آزاد ملی لبنان تاکید کرده که برخی دلایل داخلی و خارجی مانع از تصمیم جدی سعد حریری برای تشکیل دولت لبنان می شود که نتایج فاجعه باری برای کشور خواهد داشت.

به اعتقاد کارشناسان مسایل منطقه، مشکل اساسی و کنونی لبنان دخالت‌های عربستان، آمریکا و فرانسه در امور داخلی این کشور و پیروی برخی گروه‌های لبنانی وابسته به محور صهیونیستی - تکفیری از جمله «سمیر جعجع» رئیس گروه «نیروهای لبنانی» از سیاست‌ها و راهبردهای ضد مقاومت این محور در تامین منافع رژیم صهیونیستی است.

جریان‌ها و احزاب سیاسی لبنان به ویژه جریان محور مقاومت و رییس جمهوری این کشور در ماه‌های اخیر تلاش‌های خود را بر تشکیل کابینه حریری متمرکز کرده‌اند، ولی وی تاکنون نتوانسته است به دلیل تبعیت از کشورهایی همچون آمریکا، فرانسه و عربستان دولت لبنان را تشکیل دهد.

همانگونه که اشاره شد، اساسی‌ترین مشکل حریری در تشکیل نشدن کابینه لبنان نگاه غیر ملی وی می‌باشد؛ حریری به جای تمرکز بر توانایی‌های لبنانی‌ها چشم خود را به دست کشورهای بیگانه دوخته است؛ توانایی‌های که از سال ۲۰۰۰ لبنان را سرپا نگاه داشته و درس خوبی به دشمن اول لبنانی‌ها یعنی رژیم صهیونیستی داده است، ولی از چشمان و فکر نخست‌وزیر مکلف به دور است.

مطمئنا اگر نگاه حریری در تشکیل کابینه لبنان عوض نشود و فکر و نگاه او به سمت توانایی‌های داخلی بازنگردد، حتی اگر کابینه او تشکیل هم شود، وی همانند گذشته موفق نخواهد بود و این دور باطل نخواهد گذاشت لبنان و لبنانی‌ها روی خوش ببینند.